Tuesday, January 09, 2007

Cantiga de escarnio- A song of Discomfort by Alfonso X adapted into English and Spanish




I'm not interested in the singing or birds or their sound

Nor do love affairs attract me or arms for that matter,

because I am tired of all types of war

So I'm embarking in a good galleon that will distance me from these devilish lands

where there are vipers who poison my heart.

And I swear to you by God Almighty that I won't wear a fancy coat or a beard

I won't get involved in things of love or war.

For only pain came to me from both of them.

I will dress in rags and go along the coast

selling oil and flour.

I'll stay away from the scorpion's sting,

not knowing any other remedy.

And God willing I won't have anything to do with stupid games, money, or women

because I much prefer the sea to being a knight.

for I once was a sailor and I want flee all poison

and go back to being who I was before.


You see, sin can no long fool or

catch me talking about feats of arms like just another idiot.


And now I wish to go alone like a merchant

to a place where no scorpion of any color can hurt or blame me . . .



Castellano:

Adaptación de una Cantiga de Escarnio de Alfonso X

No me interesa tanto el canto de las aves, siquiera su son

Tampoco amores me atraen, ni armas, porque harto estoy de toda guerra.

Por eso me embarco en un buen galeón que me aleje de estos campos diabólicos

Dónde hay víboras que me pesan el corazón.


Y te juro por Dios Santo que no voy a llevar manto bordado ni barba

No me meteré en asuntos de amores ni de armas

Porque sólo dolor y llanto me vinieron de ambos a su turno.

Sino me pondré unos harapos e iré por la costa

Vendiendo aceite y harina

Y me apartaré de todo veneno de víbora

porque no le conozco otro remedio.


Si Dios quisiera no tenga nada más que ver con juegos estúpidos, pasta o putillas.

Porque prefiero cien veces la mar al ser caballero

Pues ya fui marinero y quisiera guardarme de toda ponzoña

Y volver a ser lo que fui primero.


Verás que ya no me puede engañar el pecado

al verme hablar de proezas de armas como cualquier idiota

Y ahora quiero irme solito como mercader

a buscar alguna tierra dónde no haya ponzoña ni víbora que me pueda culpar . . .


The original version in
Galego-Portugues:

Non me posso pagar tanto
do canto
das aves nen de seu son,
nen d’amore nen de mixon
nen d’armas – ca ei espanto,
por quanto
mui perigosas son,
– come dun bon galeon,
que mi alongue muit’aginha
deste demo da campinha,
u os alacrães son;
ca dentro no coraçon
senti deles a espinha!

E juro par Deus lo santo
que manto
non tragerei nen granhon,
nen terrei d’amor razon
nen d’armas, por que quebranto
e chanto
ven delas toda sazon;
mais tragerei un dormon,
e irei pela marinha
vendend’azeit’e farinha;
e fugirei do poçon
do alacran, ca eu non
lhi sei outra meezinha.

Nen de lançar a tavolado
pagado
non sõo, se Deus m’ampar,
aqui, nen de bafordar;
e andar de noute armado,
sen grado
o faço, e a roldar;
ca mais me pago do mar
que de seer cavaleiro;
ca eu foi já marinheiro
e quero-m’ôi-mais guardar
do alacran, e tornar
ao que me foi primeiro.

E direi-vos un recado:
pecado
nunca me pod’enganar
que me faça já falar
en armas, ca non m’é dado
(doado
m’é de as eu razõar);
ante quer’andar sinlheiro
e ir come mercadeiro
alguma terra buscar,
u me non possan culpar
alacran negro nem veiro.

No comments: